A velocidade, o consumo e o exceso tecnolóxico convertéronse nos parámetros fundamentais do mundo contemporáneo. Nun contexto semellante, no que estas realidades quedaron supeditadas á xeración de beneficios económicos constantes, faise urxente expor unha pregunta: Qué lugar queda á pintura e á poesía como vías de aproximación á existencia en pleno século XXI? Nunha viaxe sen destino fixo, o pintor Antón Lamazares atópase con distintos amigos e familiares xunto aos que reflexiona ao redor dalgunhas cuestións decisivas como a espiritualidade, a infancia, o tempo, a aldea, a memoria ou a morte.