Dirección: Santiago D. Risco
O director deste filme e a súa familia reciben como herdanza uns terreos que nin sequera saben onde están, pois son absurdamente pequenos e atópanse espallados no medio do monte.
Xunto ao seu pai, procura localizalos e tratar de agrupalos cos do seu tío Lalo, para ver se así alcanzan algún valor. Con todo, a tarefa resulta ser máis complicada do esperado, e aos poucos tamén empeza a perder o seu sentido orixinal.
As liñas marcadas nos mapas desvanécense ao buscar as divisións do terreo, e o que en realidade revélase son as cicatrices dunha forma de vida e unha sociedade a piques de desaparecer.
A herdanza deixa de ter a súa razón de ser. Podería ser unha última oportunidade de cambio, pero é simplenete o último rastro antes do esquecemento.