Como non había avións, a xente trasladábase por medio duns rezados dunha terra a outra e volvían cedo, antes do amencer. Nunhas antigas gravacións sonoras, as voces dos pastores falan dunha existencia mítica, de bruxas e de viaxes. No cotiá dunha muller materialízase a maxia dos seus relatos ao tempo que agarda a chegada da noite. A noite é o momento no que as viaxes son posibles.

Contacto:
samuelmdelgado@gmail.com