Unha paisaxe deserta, cuberta de neve. Un lugar e época indeterminados. Un home anónimo, atemporal, escorrega cara ao interior dun devastado edificio industrial. Está atrapado entre ruínas e ferruxe, testemuñas do paso do tempo. Avanza entre sombras e refugallos, seguindo un ritual tan preciso como críptico. Polifonía de materiais. O pasado resoa a cada paso. Ecos dunha presenza. Unha figura solitaria flota no abismo.

Contacto
eloydseren@gmail.com